- gahgir
- 1Iсущ. меняющийся аллюр (вид движения лошади)IIприл. норовистый, с норовом2сущ. диал. мелкий жёлтый песок
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
gahgir — 1. sif. Yerişini tez tez dəyişən, sabit yerişi olmayan. Gahgir at. 2. məh. Narın sarı qum. Daşın üstünə gahgir tökmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gahgir — (Yardımlı) hərdənbir, arabir. – Gahgir gedey baxey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gahgir — f. bax: gəhğir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gahgirlik — 1. is. Gahgir atın xasiyyəti (bax gahgir 1). Bu atın gahgirliyi xoşuma gəlmir. 2. is. Gahgir olan yer; qumluq (bax gahgir 2) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti